Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος (HPV ή HPV) είναι μια ομάδα ιών από την οικογένεια ιών θηλωμάτων που προκαλούν βλάβη στο δέρμα και στους βλεννογόνους. Ο HPV κατατάσσεται πρώτος στις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ιογενείς λοιμώξεις. Η κορυφή της λοίμωξης εμφανίζεται μεταξύ των ηλικιών 18 και 30. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από διαφορετικές χώρες, το 80 έως 90% των ανθρώπων έχουν μολυνθεί με HPVΑλλά μην φοβάστε εκ των προτέρων. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα είναι ικανό να καταστρέψει το παθογόνο και να μην φέρει την υπόθεση σε ασθένειες.
Πώς μεταδίδεται ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος;
Πηγή λοίμωξης - φορείς λοίμωξης και άτομα με κλινικές εκδηλώσεις HPV.
Ο ιός μεταδίδεται μόνο από άτομο σε άτομο.
Είναι παρόν στα ούρα, το σάλιο και τις εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων.
Η λοίμωξη εισέρχεται στο σώμα με τρεις τρόπους:
- Επικοινωνία και νοικοκυριό. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω της επαφής του δέρματος και του βλεννογόνου ενός μολυσμένου ατόμου. Οι κίνδυνοι από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος είναι ιδιαίτερα υψηλοί εάν υπάρχουν γρατσουνιές, περικοπές, πληγές, εκδορές στην περιοχή επαφής. Ο ιός μπορεί να παραμείνει βιώσιμος για κάποιο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό περιβάλλον, επομένως, η μόλυνση είναι δυνατή σε δημόσιο ντους, πισίνα, μπάνιο, μέσω ρούχων, πιάτων, ειδών υγιεινής.
- Σεξουαλικό. Αυτή είναι η κύρια οδός μόλυνσης. Η μόλυνση εμφανίζεται με οποιοδήποτε είδος σεξουαλικής επαφής: γεννητικά, πρωκτικά, στοματικά-γεννητικά. Η πιθανότητα μόλυνσης με μία μόνο επαφή με μολυσμένο σύντροφο είναι 60%.
- Κατά τον τοκετό, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μια μολυσμένη μητέρα μπορεί να μολύνει το μωρό στη μήτρα και μέσω του καναλιού γέννησης.
Η λοίμωξη από τον ιό του θηλώματος στον άνθρωπο χαρακτηρίζεται από λανθάνουσα πορεία. Μετά τη μόλυνση, ο ιός δεν εκδηλώνεται μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Μπορεί να μην γνωρίζουμε καν την παρουσία του στο σώμα. Κανονικά, το ανοσοποιητικό σύστημα καταπολεμά τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος, το καταστρέφει σταδιακά, εμποδίζοντας την ανάπτυξη παθολογίας.
Αυτή η αυτοθεραπεία διαρκεί από 6 μήνες έως 2 χρόνια, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του οργανισμού. Αλλά αν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι αδύναμο, τότε ο ιός μπαίνει σε μια ενεργή φάση, αρχίζει να εκδηλώνεται. Οι πιθανότητες αυτοθεραπείας μειώνονται με την ηλικία · για άτομα κάτω των 30 ετών, είναι 80%. Τα πρώτα συμπτώματα της παρουσίας HPV στο σώμα μπορεί να εμφανιστούν μετά από μερικές εβδομάδες ή μετά από δεκαετίες. Όλα εξαρτώνται από την αντίσταση του σώματος και τον τύπο του ιού θηλώματος με τον οποίο έχει μολυνθεί.
Τύποι HPV
Είναι τώρα γνωστοί περίπου 200 τύποι ή ποικιλίες ανθρώπινων θηλωμάτων. Χωρίζονται σε 4 ομάδες ανάλογα με τον κίνδυνο καρκίνου. Κάθε ένας από τους τύπους καθορίζεται από έναν αριθμό που του έχει ανατεθεί με τη σειρά ανοίγματος.
Προσδιορίστε τύπους HPV που:
- δεν προκαλεί ποτέ καρκίνο (1, 2, 3, 4, 5, 10, 28, 49).
- σπάνια προκαλεί καρκίνο (6, 11, 13, 32, 40 - 44, 51, 72).
- έχουν μέσο ογκογόνο κίνδυνο (26, 30, 35, 52, 53, 56, 58, 65).
- πιο συχνά δίνουν κακοήθη μετασχηματισμό (16, 18, 31, 33, 39, 45, 50, 59, 61, 62, 64, 68, 70, 73).
Η τελευταία ομάδα που είναι πιο επικίνδυνη για την υγεία.
Από τους ιούς ανθρώπινου θηλώματος υψηλού ογκογόνου κινδύνου, οι τύποι 16, 18, 31, 33, 52, 58 είναι οι πιο συνηθισμένοι.
Ο HPV αντιπροσωπεύει το 7 - 8% όλων των καρκίνων. Είναι ο λόγος:
- 99% των γυναικών με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας
- 93% των περιπτώσεων καρκίνου του πρωκτού.
- 51% των καρκίνων του αιδοίου
- 36% των περιπτώσεων καρκίνου του πέους.
- 63% των περιπτώσεων καρκίνου του στοματοφάρυγγα.
Οι τύποι ανθρώπινων θηλωμάτων έχουν καταχωριστεί από το 2003.
| Όνομα ειδών το 2003-2010. | Άλλοι τύποι (στελέχη) που περιλαμβάνονται στο είδος | Όνομα ειδών από το 2010 |
|---|---|---|
| Ανθρώπινος θηλώματος 1 (HPV1) | - | Mupapillomavirus 1 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 2 (HPV2) | HPV27, HPV57 | Alphapapillomavirus 4 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 4 (HPV4) | HPV65, HPV95 | Gammapapillomavirus 1 |
| Ιός ανθρώπινου θηλώματος 5 (HPV5) | HPV8, HPV12, HPV14, HPV19, HPV20, HPV21, HPV25, HPV36, HPV47 | Betapapillomavirus 1 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 6 (HPV6) | HPV11, HPV13, HPV44, HPV74, PcPV | Alphapapillomavirus 10 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 7 (HPV7) | HPV40, HPV43, HPV91 | Alphapapillomavirus 8 |
| Ιός ανθρώπινου θηλώματος 9 (HPV9) | HPV15, HPV17, HPV22, HPV23, HPV37, HPV38, HPV80 | Betapapillomavirus 2 |
| Ιός ανθρώπινου θηλώματος 10 (HPV10) | HPV3, HPV28, HPV29, HPV77, HPV78, HPV94 | Alphapapillomavirus 2 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 16 (HPV16) | HPV31, HPV33, HPV35, HPV52, HPV58, HPV67 | Alphapapillomavirus 9 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 18 (HPV18) | HPV39, HPV45, HPV59, HPV68, HPV70, HPV85 | Alphapapillomavirus 7 |
| Ιός ανθρώπινου θηλώματος 26 (HPV26) | HPV51, HPV69, HPV82 | Alphapapillomavirus 5 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 32 (HPV32) | HPV42 | Alphapapillomavirus 1 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 34 (HPV34) | HPV73 | Alphapapillomavirus 11 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 41 (HPV41) | - | Nupapillomavirus 1 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 48 (HPV48) | - | Gammapapillomavirus 2 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 49 (HPV49) | HPV75, HPV76 | Betapapillomavirus 3 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 50 (HPV50) | - | Gammapapillomavirus 3 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 53 (HPV53) | HPV30, HPV56, HPV66 | Alphapapillomavirus 6 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 54 (HPV54) | - | Alphapapillomavirus 13 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 60 (HPV60) | - | Gammapapillomavirus 4 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 61 (HPV61) | HPV72, HPV81, HPV83, HPV84, HPVcand62, HPVcand86, HPVcand87, HPVcand89 | Alphapapillomavirus 3 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 63 (HPV63) | - | Mupapillomavirus 2 |
| Ανθρώπινος θηλώματος 71 (HPV71) | - | διαγράφηκε |
| Ανθρώπινος θηλώματος 88 (HPV88) | - | Gammapapillomavirus 5 |
| Cand90 ανθρώπινου θηλώματος (HPVcand90) | - | Alphapapillomavirus 14 |
| Cand92 ανθρώπινου θηλώματος (HPVcand92) | - | Betapapillomavirus 4 |
Ποια είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος;
Κατά τη μετάβαση στη δραστική μορφή, ο HPV επηρεάζει το δέρμα, τους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων, την πρωκτική περιοχή, τον λάρυγγα, τον ρινοφάρυγγα. Αυτό διευκολύνεται από:
- μειωμένη ανοσία.
- κάπνισμα, αλκοόλ;
- υποθερμία;
- ανεπάρκεια βιταμινών;
- εγκυμοσύνη;
- ορμονικές διαταραχές;
- άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες.
- πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας.
- συχνή αλλαγή σεξουαλικών συντρόφων.
Ο HPV εκδηλώνεται ως ανάπτυξη, προσκρούσεις στο δέρμα και στους βλεννογόνους, που ονομάζονται θηλώματα. Χωρίζονται σε δύο ομάδες: κονδυλώματα και κονδυλώματα. Άλλα συμπτώματα σημειώνονται επίσης ανάλογα με τη θέση των θηλωμάτων. Για παράδειγμα, εάν βρίσκονται στον λάρυγγα στα φωνητικά κορδόνια, τότε παρατηρείται βραχνάδα της φωνής, εάν στη μύτη είναι πιθανές αναπνευστικές δυσκολίες, εάν στον ουρητήρα υπάρχει παραβίαση της εκροής ούρων.
Κονδυλώματα
Τα κονδυλώματα είναι η πιο κοινή εκδήλωση της λοίμωξης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων στο δέρμα.
Πρόκειται για στρογγυλεμένους σχηματισμούς με καθαρά όρια και τραχιά επιφάνεια. Το μέγεθός τους συνήθως δεν υπερβαίνει τα 10 mm.
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος προκαλεί τους ακόλουθους τύπους κονδυλωμάτων:
- Απλό ή χυδαίο. Το συνηθέστερο. Προβάλλουν πάνω από το δέρμα με τη μορφή πυκνών σχηματισμών γκρι-κίτρινου χρώματος με κερατινοποιημένη τραχιά επιφάνεια. Σχηματίζεται στο πίσω μέρος των χεριών, στα δάχτυλα, μεταξύ των δακτύλων. Τείνουν να συγχωνεύονται μεταξύ τους.
- Επίπεδο ή νεανικό. Συνήθως εμφανίζονται σε παιδιά και εφήβους. Πρόκειται για επίπεδες σχηματισμούς σάρκας ή ανοιχτού καφέ χρώματος, ελαφρώς ανυψωμένου πάνω από το επίπεδο του δέρματος. Εμφανίζονται συνήθως στο πρόσωπο, το λαιμό, τους ώμους, τα χέρια σε πολλές ομάδες.
- Plantar. Διαμορφώνονται στο πελματικό τμήμα του ποδιού σε σημεία με μεγαλύτερη πίεση: στα τακούνια, κάτω από τα δάχτυλα των ποδιών. Σε αντίθεση με άλλα κονδυλώματα, η ανάπτυξή τους είναι προς τα μέσα. Στην εμφάνιση, μοιάζουν με κάλους, αλλά έχουν τραχιά και όχι λεία επιφάνεια, καταστρέφουν το μοτίβο του δέρματος. Οι πελματιαίοι ακροχορδώνες είναι επώδυνοι στην πίεση, επώδυνοι όταν περπατάτε
- Νήμα. Αυτές είναι επιμήκεις αναπτύξεις, απαλές στην αφή, σε ένα πόδι μήκους έως 4 mm. Το χρώμα τους είναι από σάρκα έως σκούρο καφέ. Σχηματίζεται στο λαιμό, στο δέρμα των βλεφάρων, στις μασχάλες, στη βουβωνική χώρα, κάτω από τους μαστικούς αδένες.
Κονδυλώματα
Τα κονδυλώματα είναι θηλώματα που σχηματίζονται στους βλεννογόνους του αναπαραγωγικού συστήματος, του στόματος και του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Υπάρχουν αιχμηρές και επίπεδες:
- Επισημασμένο. Είναι μαλακές αναπτύξεις σε σχήμα κώνου με θηλώδες σχήμα σάρκας ή ροζ χρώματος. Σχηματίζεται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, στη βλεννογόνο των εξωτερικών και εσωτερικών γεννητικών οργάνων, στον πρωκτό, λιγότερο συχνά στην στοματική κοιλότητα. Μπορεί να εμφανιστεί ως ένα εξάνθημα πολλών κονδυλωμάτων που συγχωνεύονται μεταξύ τους, σχηματίζοντας κάτι παρόμοιο με μια κορυφογραμμή. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων τραυματίζονται εύκολα κατά τη διάρκεια της επαφής, της γυναικολογικής εξέτασης, του ύπνου.
- Επίπεδο. Μοιάζουν με μικρά εξογκώματα, που βρίσκονται στα βαθιά στρώματα του βλεννογόνου. Είναι σχεδόν αδύνατο να τα εντοπίσετε με μια απλή επιθεώρηση. Τα επίπεδα κονδυλώματα είναι πιο επικίνδυνα από τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, ειδικά εάν βρίσκονται στη βλεννογόνο μεμβράνη του κόλπου και του τραχήλου της μήτρας. Αναπτύσσονται σε βάθος και πλάτος, και τείνουν να εκφυλιστούν σε καρκινικό όγκο.
Μόλυνση από ιό ανθρώπινου θηλώματος σε γυναίκες
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος στον τομέα της γυναικολογίας, καθώς προκαλεί καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες.
Στο 99% των περιπτώσεων, με την ανάπτυξη μιας διαδικασίας όγκου, ένας από τους τύπους του πολύ ογκογόνου HPV βρίσκεται.
Η μεγαλύτερη απειλή προέρχεται από τους τύπους HPV 16 και 18. Αυτά τα παθογόνα αντιπροσωπεύουν το 70% των καρκίνων και των προκαρκινικών παθήσεων του τραχήλου.
Το πρώτο βήμα προς τον κακοήθη όγκο είναι οι δομικές αλλαγές στα κύτταρα, η πάχυνση, ο πολλαπλασιασμός της βλεννογόνου μεμβράνης. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αυχενική δυσπλασία. Οι αλλαγές στη δυσπλασία δεν είναι κρίσιμες και αναστρέψιμες εάν η θεραπεία ξεκινήσει εγκαίρως. Το κυριότερο είναι να μην αφήσουμε την κατάσταση να ακολουθήσει.
Σύμφωνα με το μέγεθος και το βάθος της πληγείσας περιοχής, διακρίνονται 3 βαθμοί δυσπλασίας:
- ελαφρύ;
- μέσο;
- βαρύ.
Όσο υψηλότερος είναι ο βαθμός δυσπλασίας, τόσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος εκφυλισμού των αλλοιωμένων κυττάρων σε όγκο. Ένας ήπιος βαθμός συχνά εξαφανίζεται μόνος του και ένας σοβαρός, εάν δεν αντιμετωπιστεί, είναι πολύ πιθανό να μετατραπεί σε καρκίνο.
Στα αρχικά στάδια της δυσπλασίας του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες, που προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος, δεν υπάρχουν συμπτώματα. Δεν υπάρχει διακοπή του εμμηνορροϊκού κύκλου, πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα, δυσφορία, αιμορραγία. Η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο μετά από εξέταση. Με σοβαρό βαθμό δυσπλασίας, είναι δυνατό να συνδέσετε μια δευτερογενή λοίμωξη, να αναπτύξετε μια φλεγμονώδη διαδικασία στον κόλπο (κολίτιδα) και στον τράχηλο (τραχηλίτιδα).
Τα σημεία φλεγμονής περιλαμβάνουν:
- κνησμός, κάψιμο
- πόνος, κηλίδες κατά τη σεξουαλική επαφή
- μυρωδιά κολπικής έκκρισης;
- πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς.
Δυσπλασία του τραχήλου λόγω ιού θηλώματος, εάν δεν αντιμετωπιστεί, μετατρέπεται σε κακοήθη όγκο εντός 10 έως 12 ετών. Αλλά αυτά είναι τα μέσα δεδομένα. Η συμπεριφορά των αλλαγμένων κυττάρων είναι απρόβλεπτη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος και την παρουσία παραγόντων κινδύνου.
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος στους άνδρες
Η λοίμωξη από τον ιό του θηλώματος στον άνθρωπο είναι σπάνια στους άνδρες. Ωστόσο, ένας άντρας που έχει μολυνθεί από τον HPV είναι κατά κύριο λόγο κίνδυνος για μια γυναίκα με την οποία βρίσκεται σε στενή σχέση. Είναι πολύ πιθανό να μολύνει τον σύντροφό του, ακόμη και αν είναι ασυμπτωματικός.
Από τις εκδηλώσεις του HPV, υπάρχουν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων στην ακροποσθία, το κεφάλι του πέους, στην περιοχή της ουρήθρας, γύρω από τον πρωκτό. Η εμφάνισή τους προκαλείται από την ισχυρή αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, την υποθερμία, το χρόνιο νευρικό στρες, την υπερβολική εργασία. Τα κονδυλώματα προκαλούν συχνά πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, προκαλούν κνησμό.
Οι επιπλοκές του HPV στους άνδρες περιλαμβάνουν: την ανάπτυξη της phimosis (στένωση της ακροποσθίας, η οποία αποτρέπει την αφαίρεση των γλατιών), κακοήθεις όγκους του πέους, πρωκτική περιοχή, στυτική δυσλειτουργία. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους και ανοσοκατεσταλμένους άνδρες.
Διαγνωστικά
Εάν εμφανιστούν κονδυλώματα ή κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, πρέπει να δείτε έναν γιατρό και να δοκιμάσετε τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος. Μόνο ένας ειδικός θα είναι σε θέση να προσδιορίσει τη φύση των σχηματισμών, να προσδιορίσει την αιτία τους. Ανάλογα με τη θέση των θηλωμάτων, μπορεί να χρειαστεί να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο, ποδολόγο, αφροδισιολόγο, ουρολόγο, γυναικολόγο, ωτορινολαρυγγολόγο.
Δεδομένου του κινδύνου καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, συνιστάται στις γυναίκες να υποβάλλονται σε τακτικές εξετάσεις από γυναικολόγο, προκειμένου να εντοπίζουν έγκαιρα το παθογόνο και να θεραπεύουν τις μικρότερες αλλαγές που προκαλούνται από αυτό στα αρχικά στάδια.
Οι ακόλουθες δοκιμές χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση του HPV:
- Επιθεώρηση της προβληματικής περιοχής.
- Εξέταση σε γυναικολογική καρέκλα σε καθρέφτες (για γυναίκες).
- Ογκοκυτταρολογία. Λαμβάνεται κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής και ουρολογικής εξέτασης από την επιφάνεια της βλεννογόνου με ειδική βούρτσα (δοκιμή Papanicolaou ή δοκιμή PAP). Η δοκιμή σάς επιτρέπει να αξιολογήσετε το σχήμα, το μέγεθος, τη φύση της θέσης των κυττάρων κάτω από ένα μικροσκόπιο. Προσδιορίστε αλλαγές, βλάβες, δυσπλασία ή μετασχηματισμό όγκου επιθηλιακών κυττάρων.
- Smear για ανάλυση PCR. Αυτή η ανάλυση για τον ανθρώπινο ιό θηλώματος σάς επιτρέπει να εντοπίσετε το DNA του παθογόνου, να προσδιορίσετε τον τύπο και την ποσότητα του.
- Κολοσκόπηση (εξέταση του τραχήλου της μήτρας με οπτική συσκευή). Διεξάγεται όταν εντοπίζονται πολύ ογκογόνοι HPV και ανωμαλίες στην ογκοκυτταρολογία. Σε αυτή τη μελέτη, ο γιατρός εξετάζει λεπτομερώς την επιφάνεια του τραχήλου λόγω πολλαπλής αύξησης.
- Ιστολογική εξέταση (βιοψία). Διεξάγεται όταν εντοπίζονται ύποπτες θέσεις ιστού κατά τη διάρκεια της κολποσκόπησης. Λαμβάνεται μια μικρή περιοχή ιστού (έως 5 mm) για εξέταση με μικροσκόπιο.
Πώς πραγματοποιείται η θεραπεία;
Η καταπολέμηση της λοίμωξης από ιό ανθρώπινου θηλώματος διεξάγεται αποκλειστικά με τη συμμετοχή ιατρού. Η χρήση εναλλακτικών μεθόδων, όπως η θεραπεία των θηλωμάτων με celandine, το ιώδιο, η θεραπεία των θηλωμάτων με λάδι, η θεραπεία με σαπούνι πλυντηρίου, συχνά δεν είναι αποτελεσματική. Επιπλέον, τέτοιες μέθοδοι για την καταστροφή των κονδυλωμάτων μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση, να προκαλέσουν επιπλοκές και να τραυματίσουν το περιβάλλον υγιές δέρμα. Δεν συνιστάται η χρήση τους με δική σας ευθύνη. Πρέπει πρώτα να συμβουλευτείτε έναν ειδικό.
Η σύγχρονη θεραπεία περιλαμβάνει παρατήρηση, φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση και πρόληψη επιπλοκών. Δυστυχώς, σήμερα δεν υπάρχουν συγκεκριμένα φάρμακα που καταστρέφουν τον HPV.
Η θεραπεία πραγματοποιείται με ολοκληρωμένο τρόπο σε τρεις τομείς:
- χειρουργική;
- ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος.
- η χρήση τοπικών και συστημικών αντιιικών φαρμάκων.
Η απομάκρυνση των θηλωμάτων πραγματοποιείται με υλικό και λειτουργικές μεθόδους:
- τεχνολογίες λέιζερ;
- κρυοθεραπεία (κατάψυξη με υγρό άζωτο);
- αφαίρεση με νυστέρι;
- χειρουργική επέμβαση ραδιοκυμάτων (αφαίρεση με ραδιο μαχαίρι);
- ηλεκτροπηξία (moxibustion με ηλεκτρικό ρεύμα);
- moxibustion με επιθετικές χημικές ουσίες.
Η συγκεκριμένη μέθοδος επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο, τη θέση και το μέγεθος του σχηματισμού. Η αφαίρεση των θηλωμάτων δεν εξαλείφει τον ιό κατά 100%, δεν εγγυάται ότι αργότερα οι σχηματισμοί δεν θα εμφανιστούν ξανά.
Από τα συστηματικά φάρμακα για λοίμωξη από ιού θηλώματος, συνταγογραφούνται ανοσοδιεγερτικοί αντιιικοί παράγοντες. Χρησιμοποιούνται για διαφορετικό εντοπισμό των θηλωμάτων, βοηθούν στην ενεργοποίηση της άμυνας του σώματος στην καταπολέμηση της λοίμωξης. Οποιαδήποτε φάρμακα για τον HPV πρέπει να συνταγογραφούνται από γιατρό. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, πραγματοποιούνται επαναλαμβανόμενες μελέτες για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς της.
Ιδιαιτερότητες της θεραπείας των θηλωμάτων ανά τοποθεσία
Η θεραπεία για θηλώματα στο στόμα περιλαμβάνει την αφαίρεση των αναπτύξεων και την υποστηρικτική φαρμακευτική θεραπεία. Η ανάγκη απαλλαγής από τις αυξήσεις της στοματικής κοιλότητας σχετίζεται με συνεχή δυσφορία, υψηλή ευαισθησία της βλεννογόνου μεμβράνης, ευκολία τραυματισμού στη διαδικασία μάσησης τροφής, διαταραχή της ομιλίας και τον κίνδυνο ογκολογικού μετασχηματισμού.
Για τη θεραπεία των θηλωμάτων στα βλέφαρα, χρησιμοποιούνται συστηματικοί ανοσοδιεγερτικοί παράγοντες, τοπικές αλοιφές και γέλες και χειρουργικές μέθοδοι. Οι αυξήσεις στα μάτια πρέπει να αφαιρεθούν εάν είναι επιρρεπείς σε υπερανάπτυξη, μειώσουν την προβολή που είναι διαθέσιμη για τα μάτια και βλάψουν την όραση. Η μόλυνση από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος στα μάτια συχνά συνοδεύεται από άλλες μολυσματικές βλάβες βακτηριακής προέλευσης, που οδηγούν σε φλεγμονή των βλεφάρων και των βλεννογόνων. Για την απομάκρυνση των θηλωμάτων, χρησιμοποιείται θεραπεία με λέιζερ, κρυοκαταστολή, ηλεκτροπηξία.
Οι τύποι του HPV που προκαλούν δερματικές αλλοιώσεις είναι συνήθως ακίνδυνοι. Η θεραπεία των θηλωμάτων στο πρόσωπο και το σώμα πραγματοποιείται κυρίως για καλλυντικούς σκοπούς προκειμένου να απαλλαγούμε από τις ατέλειες. Επιπλέον, οι κυρτοί σχηματισμοί είναι άβολοι. Είναι εύκολο να τα αγγίξετε με ρούχα, κοσμήματα, τραυματισμούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν απαιτείται θεραπεία των θηλωμάτων στο δέρμα, καθώς εξαφανίζονται αυθόρμητα.
Τα πιο επικίνδυνα θηλώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Η θεραπεία των εκδηλώσεων του ιού του ανθρώπινου θηλώματος σε άνδρες και γυναίκες στην περιοχή των γεννητικών οργάνων πραγματοποιείται με υλικό και χειρουργικές μεθόδους σε συνδυασμό με την πρόσληψη φαρμάκων για ανοσία. Η μέθοδος θεραπείας επιλέγεται ξεχωριστά για κάθε ασθενή.
Κατά τη θεραπεία θηλωμάτων σε παιδιά, οι ανοσολόγοι και οι παιδίατροι συνταγογραφούν ανοσοδιεγερτικά φάρμακα, βιταμίνες για την ενίσχυση της άμυνας. Συχνά αυτό το βήμα είναι αρκετό για να εξαφανιστεί ο σχηματισμός χωρίς χειρουργική επέμβαση. Εάν είναι απαραίτητο να αφαιρεθούν τα θηλώματα, η κρυοαποδόμηση και ένα λέιζερ χρησιμοποιούνται ως οι ασφαλέστερες μέθοδοι που δεν προκαλούν επιπλοκές.
Πώς να αποτρέψετε τη μόλυνση από τον HPV;
Ένας μεγάλος αριθμός φορέων του ιού είναι επικίνδυνος για όλους. Πώς να αποφύγετε τη μόλυνση, να αποτρέψετε την εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα ή στους βλεννογόνους;
Ο εμβολιασμός θεωρείται η πιο αποτελεσματική μέθοδος. Συνιστάται να το κάνετε στην εφηβεία (11 - 12 ετών) πριν από την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας, καθώς η σεξουαλική επαφή είναι η κύρια οδός μόλυνσης. Το εμβόλιο ανθρώπινου θηλώματος μπορεί να γίνει αργότερα έως την ηλικία των 45 ετών, αλλά θα λειτουργήσει μόνο εάν δεν υπάρχει HPV στο σώμα.
Τα εμβόλια του ιού του θηλώματος παρέχουν σχεδόν 100% προστασία έναντι λοίμωξης και καρκίνου.
Έχουν αναπτυχθεί τρία εμβόλια και εφαρμόζονται με επιτυχία στην πράξη:
- Το
- προστατεύει από τους τύπους HPV 6, 11, 16, 18.
- προστατεύει επιπλέον από τους τύπους HPV 31, 33, 45, 52, 58; Το
- είναι αποτελεσματικό έναντι των τύπων HPV 16 και 18.
Ο ρουτίνας εμβολιασμός με HPV πραγματοποιείται σε 55 χώρες. Μεταξύ αυτών είναι η Αμερική, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Αυστραλία, η Γερμανία, η Ελβετία, η Νορβηγία.
Εκτός από τον εμβολιασμό, οι μέθοδοι πρόληψης HPV περιλαμβάνουν:
- να σταματήσετε τις κακές συνήθειες (κάπνισμα, αλκοόλ).
- υγιεινή διατροφή ισορροπημένη με βιταμίνες.
- καθυστέρηση της έναρξης σεξουαλικής δραστηριότητας στους εφήβους.
- ένας κανονικός σεξουαλικός σύντροφος.
- τακτικές εξετάσεις και εξετάσεις από γυναικολόγο.
Για την αποφυγή των κονδυλωμάτων, τα κλειστά παπούτσια πρέπει να φοριούνται σε δημόσιες πισίνες, ντους, αποδυτήρια. Αυτές οι ενέργειες θα μειώσουν τους κινδύνους μόλυνσης όχι μόνο με τον HPV, αλλά και με τον μύκητα των νυχιών (ονυχομυκητίαση).
Οι ποδίατροι θα σας βοηθήσουν να θεραπεύσετε τα πελματιαία κονδυλώματα που προκαλούνται από τον HPV και άλλους τύπους κονδυλωμάτων στα πόδια και τα χέρια, να αφαιρέσετε οδυνηρούς κάλους, κάλους και να θεραπεύσετε γρήγορα τον μύκητα των νυχιών. Εκτελούν ιατρικό πεντικιούρ υλικού, αφαίρεση εσωτερικών νυχιών, φροντίδα ποδιών για διαβητικά πόδια.
Εάν ανησυχείτε για τυχόν προβλήματα του δέρματος των ποδιών ή των νυχιών, επισκεφθείτε το γιατρό για να συμβουλευτείτε, μάθετε την αιτία της δυσφορίας, λάβετε πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους με τις οποίες μπορεί να εξαλειφθεί.